Cu Chi tunnels en Cao Dai Temple

Hebben heerlijk geslapen! Konden uitslapen want we hoefden pas om 6:45 op :-( om 8 uur moesten we bij der travel agent zijn voor pick up. Nog even van de heerlijke douche genoten aangekleed, laatste spullen gepakt en naar beneden gegaan. Konden onze spullen hier laten en als vanavond terug komen hier douchen voor we de bus naar Dalat pakken. Lekker broodje met een gebakken ei gekregen bij ons Guesthouse en naar de travel agent gelopen. Opgehaald en eenmaal in de bus bleek dat het stel uit Malaysia die we tijdens de Mekong trip hebben ontmoet ook deze trip ging doen. Super grappig. Het busje zat goed vol met 14 man. Ook deze guide was erg goed, sprak beter Engels dan onze vorige. Hij vertelde over de scooters in HCM zijn er wel 4 miljoen op 8 miljoen inwoners! Je kan al een Chinese scooter kopen voor $ 500! Maar er vallen in heel Vietnam wel 30 verkeersdoden per dag! De regels hier worden niet zo nauw genomen zeg maar. Na een paar uur rijden kwamen we aan bij de Cao Dai tempel. We waren een van de eerste groepen dus konden nog even rustig foto's maken. Cao Dai is het enige echt Vietnamese geloof en is een combinatie van buddisme en 2 Chinese religies. De masters krijgen een geel, rood, of blauw gewaad want wordt wel alleen master in een van de drie religie richtingen. De volgers zijn in het wit. Volgens ons zit er meer achter maar dit is de uitleg van onze guide. Om 12:00 uur begon het gebed die wij vanaf boven mochten bijwonen. De tempel en kleuren waren echt schitterend en het was leuk om het gebed met de 100en volgelingen en een aantal masters te mogen meemaken. Hier konden ze trouwens wel mooi zingen! Hierna gingen we door naar de Cu Chi tunnels. Onderweg in gesprek geraakt met Marloes en Marnix een stel uit Leiden die van Noord naar Zuid zijn gereisd en veel leuke tips hadden. De Cu Chi tunnels waren erg gaaf om te zien en ook echt indrukwekkend. Bizar dat er gewoon een netwerk van 250km was gebouwd op meerdere dieptes (er waren 3 niveaus) waar in geleefd werd door de Vietnamezen. We pasten allebei wel in het ingangetje van een tunnel maar wilden met onze knie en enkel niet in de westerse variant die een stuk groter is gemaakt (1,20m) die de eurotunnel werd genoemd door onze guide. Voordat we bij de euro tunnel kwamen we eerst langs de schietbaan waar je voor een dollar per kogel, kon schieten. Je hoorde al mensen schieten toen we door het tunnel gebied liepen tijdens onze rondleiding want een echt authentiek gevoel gaf aan het hele gebeuren het schieten is wel zwaar over priced maar Marnix wilde het ook wel doen dus Jake en Marnix deelde 10 kogels en gingen schieten met een AK-47. Machtig wapen en het was dan ook heel tof! Enige minpunt was dat het wapen vast was geschroefd aan een balustrade, maar voor de veiligheid wel begrijpelijk. Het het schieten en de tunnel gingen we weer op pad richting HCM. Een speciale noot nog even over een van onze groepsgenoten. Een Duits meisje dat alleen door Vietnam aan het reizen was. Was echt zo naïef dat wij ons afvroegen hoe zij zo lang zonder incident heeft kunnen overleven. We zijn op een tour naar de Cu Chi tunnels en dan gewoon vragen waar zijn we nu!? En vragen hoe lang die mensen dan in die tunnels zaten, uh die leefden daar. Maar goed we hopen uiteraard dat ze verder een goede reis heeft en veilig thuis komt. Na de busreis met Marnix en Marloes afgesproken om wat te gaan eten samen nadat we ons hadden opgefrist en de tassen klaar gemaakt voor de nachtbus naar Dalat. We waren naar de night market gegaan en daar bij een tentje gaan eten. Marnix en Marloes wisten wel wat er besteld moest worden want er werd verrukkelijk eten op tafel gezet! Na het eten nog een cocktail gedronken bij en Mexicaanse toko waarna wij ons moesten haasten (zaten veel te leuk te kletsen) voor de nachtbus. We waren nog ruim op tijd voor de nachtbus uiteraard (stresskippen!). De 'slaapstoelen' waren erg klein (zeker voor Jake, die moest met zijn benen opgetrokken slapen). Dus slapen zou een uitdaging worden, maar met een aantal biertjes en cocktails op lukte het toch aardig!